lavendel2

 

4e gedichten bundel 'van lieverlede mens worden'


de gedichtenbundel van lieverlede mens worden
is voor een groot deel ontstaan en geschreven in een verdiepingsjaar
van de franciscaanse spiritualiteit  in het klooster van de zustes in Roosendaal
een levensreis maken van op weg gaan wat laat je achter
hoe ervaar je de woestijn en weer tjdelijk thuiskomen
om daarna weer op weg te gaan

ook deze bundel is al een poos helemaal uitverkocht
en alleen nog in grotere oplage te bestellen
alle gedichten uit de bundel
staan op de website
je mag ze vrij gebruiken

een berichtje hierover stel ik op prijs



............................................................
lieverlede
........................




de zusters van mariadal

ooit werd mère marie joseph’s hart geraakt
ze ging in Jezus voetspoor leven
en heeft een nieuw begin gemaakt
waarin ook ik mag delen

vandaag klinkt nog het klaaggezang
van kwetsbaren en kleinen
ik ga op weg en ben soms bang
zal Zijn kracht  mij  ook leiden


aukje wijma


.............................


ontstaan

lieve naam van mij
verankerd ben je
in mijn wezen

woord van wording
geef je prijs

laat horen je klanken
jouw maat
wil ik weten


aukje wijma


.................................


aangeraakt

mijn wapenschild
vult zich met kleuren

uit ver verleden
komen volle lijnen
boven drijven

mijn
Inspiratiebron
spreekt eigen taal

het heden
is een labyrint
van levenswegen

de toekomst
laat haar
open ruimte zien

ik maak begaanbare paden


aukje wijma


...........................


leermeesters

ze boeten hun netten
en schenken thee
voor mij

in hun ogen weerlicht de hoop

hun handen
zijn krachtig teer

in hun stemmen
weerklinkt
het volbrachte werk

ze zijn boetvaardig
en ik mag hun rijkdom ervaren

het net
is ten naaste bij klaar

dan zal het schip
gaan varen

komen ze vrij


aukje wijma


...................


weg gaan

los laten
afsterven
een overgang maken

om
in Zijn liefde
aan het licht te komen


aukje wijma


....................


addergebroed

als slangen
kronkelen ze
door mij heen

de trots
de onmacht
de berekening

één voor één
worden ze aan hun kop
vanuit mijn binnenste
omhoog getrokken

ik kijk
de berekening
en onmacht
in de ogen

en werp hen
in het vuur

de trots
heft zijn kop hoog op

een engel
kust me

en neemt
haar
weg van mij


aukje wijma


.............


exodus

uit beklemming
loskomen

woestijn tegemoet gaan

oases tellen

door eenzaamheid
wijs worden


aukje wijma


...................


hoop

afscheid
kan
een zegen zijn

ik verwacht

wacht

ga nieuwe wegen


aukje wijma


.....................


lanzarote
 
onderweg zijn
en waar ook op aarde
genieten

van de schepping
met haar vele gezichten

de grootsheid ervaren
van lavastromen
die hun weg zochten
en alles
in hun verzengende hitte
omvormden
tot een nieuw
onwerkelijk landschap

grond
die nog warm aanvoelt
warmte afgeeft
als ik haar aanraak


aukje wijma


..................


reisvaardig

de reis naar binnen
kost veel strijd

onzichtbaar
aan de buitenkant
daal ik af

ga op verkenning
neem de tijd

kwetsbaar
neem ik trede voor trede

en kom
tot mijn verbazing
thuis

daar wil ik wonen


aukje wijma


....................


ontdekking


je mag bij Mij komen
zoals je bent

met al je eigen
aardigheden

je mag op weg gaan
met wie je bent

in medemensen
vind je Mij


aukje wijma


...............

Heer

ik kijk naar buiten
en zie

krachten die mij bestoken
en verslinden
golven die beuken
van afwijzing

ik sta alleen
in weer en wind

Heer ontferm U


ik kijk naar binnen

en zie

prachtige knoppen
die op uitbarsten staan
stralende mensenwarmte
voor onderweg

Heer ontferm U


aukje wijma


..................


wezenloos


zonder naam
ten onder gaan

aan woorden

die niet
van mij zijn


aukje wijma


...................


in wording


gevangen
in mijn worsteling

verlang ik
naar eenzaamheid
verre diepe oneindigheid

waarin ik
U ontmoet

in Uw omarming
komt er rust

genade
doorstroomt
mijn leven


aukje wijma


.................


gaan


op het kale rotsland

zit ik
in eenzaamheid

durf ik
mezelf los te laten
in het oneindige

me over geven
aan de Wind

leven
op de thermiek

luchtstroom
die me
naar vrijheid voert




...................


ontsluiten



durf ik
er op
 vertrouwen


dat U
vertrouwen
in mij heeft


aukje wijma


....................

Pasen


de steen
die mij het zicht
belemmerde

is weggerold

inzicht
verspreidt zich
binnenin mij

ik zet
wankele stappen
in een open toekomst


aukje wijma


....................


verzoenen


je hoeft jezelf
niet uit te leveren

dat is al voor jou gedaan

jij mag zelf
de ander tegemoet treden

binnen en buiten je
zwart naar wit wassen


aukje wijma


.......................



wachtruimte
 
even
in de poort stil staan

op adem komen

van heftige tweestrijd
in willen en kunnen

en wachten
verwachten Zijn wind

die ons
doet wandelen in de hof



aukje wijma


..........................


zoenen


verbinding maken
met mezelf

en vandaar uit
me verbinden
met jou

gemeenschap vieren


aukje wijma


...................................


levend water drinken

ik wil
je graag
de zegen geven

waarmee
je eindelijk
vrij kunt leven

kind
drink met hart en ziel


aukje wijma


....................


jij bent

kind
Mijn maaksel 
evenbeeld gevormd
door aarde en Wind

jij mag
vormen van liefde
en gemeenschap
thuisbrengen


aukje wijma


.........................

wachtruimte


even

in de poort stil staan

op adem komen
van heftige tweestrijd
in willen en kunnen

en wachten

verwachten Zijn wind
die ons
doet wandelen in de hof


aukje wijma


..................................


verlangen


God

ons verlangen
naar geborgenheid
is groot

leer ons
te vertrouwen
in de ander
en onszelf

maak ons
van kwetsbare mensen
tot hoekstenen
van Uw aarde


aukje wijma


..............................


na zomer


de kastanje laan
ligt open

wacht

op voetstappen
die door licht en schaduw
hun weg vinden

de rijpe
roodbruine vruchten
liggen onderweg
voor het oprapen


aukje wijma


..........................


open deur


de deur staat open
wagenwijd

ik kan naar buiten stromen
en jij mag binnen komen ook
wie had dat durven dromen

ik weet nu
hoe ik mijn weg wil gaan
in 't spoor van de genade

op kruispunten
zal een Richtingwijzer staan
die mij behoedt voor dwalen


aukje wijma


........................



thuiskomen voor even


samen de berg op
zullen we drie tenten bouwen

of toch maar
vanuit de franciscaanse spiritualiteit
zoeken naar onze eigen levensweg

er gingen twaalf mensen op weg
en ze hoorden van

het met zorg bereide licht
in een notendop
geestkracht gevende bloemen van hoop
die geheimen van de schepping
openbaren

onderweg zijn
vraagt veel tijd

zien
doe je in een oogopslag
oases die uit luchtspiegelingen opdoemen
bronnen met levend water

franciscus herinnert ons
aan hoe we
te voorschijn kwamen

nu mogen wij in zijn voetspoor
delen
vertrouwen 
vinden


aukje wijma


..............................



dansen


armen reiken
naar de hemel

openen zich
vanaf een rotswand

ontvangen

en komen
met handen vol liefde
langs mijn ogen
en hart

thuis
spelenderwijs
mijn ziel verwarmen


aukje wijma


..........................


levensgang


gelopen
levenspaden

maken een weg
zichtbaar

die vraagt om inkeer
mijn innerlijke bron
verstaan

meer en meer
thuiskomen

en
durven
vertrouwen
dat de Levende meegaat

ga je gang


aukje wijma


.......................



vruchtdragende boom
 
pronkend sta je
te midden
van andere kolossen

de eeuwigheid
klimt naar je takken

je wortels
reiken naar het
ontspringende water

aan je takken
in overvloed oranje

uitdagend
toon je jouw rijkdom

en deel je uit
aan grote en kleine
nestzoekers

 
aukje wijma


................................................


waterstroom


zoals een fontein
het water
om haar heen verspreidt

zo mag jij zijn

een fontein
van levend water


aukje wijma


.................................


vrede en alle goeds

jij fier kwetsbaar mens
geworteld in de aarde
jij bent in levensdiepte thuis
weegt het leven op haar waarde

vol ledig zonder dorst naar meer
deel je liefde en vertrouwen
in eenvoud geef je Hem de eer
een mens om op te bouwen


aukje wijma